می دانی؟
حرف هایت به نمی دانم آغشته شده اند!
کودکی بهانه نیست؟
های های کن و بگو می دانی!
سردی قلبت را...
دود سیگارت را...
و نمیدانم هایت را...!
که جهان مال تو نیست، و فقط درد غمش
آری
آب آب از همه شیرین تر بود
آه تو آتش بود
یاد از یاد حسین سنگ نبود
قایقش خاطره را حمل نکرد
نی شکست و ناله اش را آشنا جلوه نکرد
آتش از هیزم و خاکستر سرد یاد نکرد
ساده بود اما ندای ناله را خاک نکرد
بابک پرورش
تقدیم به زنده یاد حسین پناهی
نظرات شما عزیزان: